İngilizce | Türkçe | |
---|---|---|
Logic | ||
Mantık | discretive s. | ayrık |
Mantık | discretive s. | bireysel olarak farklı olup genel olarak farklı olmayan |
Mantık | discretive s. | ortak özelliği olmayan (bireyler) |
Mantık | discretive s. | örtüşmeyen |
Archaic | ||
Eski Kullanım | discretive s. | ayrımcı |
Eski Kullanım | discretive s. | ayrım yapan |
Eski Kullanım | discretive s. | ayırt edici |
İngilizce | Türkçe | |
---|---|---|
Linguistics | ||
Dilbilim | discretive [obsolete] i. | mantıksal karşıtlık içeren ifade |
Dilbilim | discretive [obsolete] i. | mantıksal karşıtlık yaratan bağlaç |