| İngilizce | Türkçe | |
|---|---|---|
| Common Usage | ||
| Yaygın Kullanım | separative s. | ayırıcı |
| Linguistics | ||
| Dilbilim | separative s. | grubun tek bir üyesini ifade eden (sözcük) |
| Dilbilim | separative s. | ayırmayı veya çıkarmayı ifade eden |
| Dilbilim | separative s. | (ibranice yazımında) sözcüğün bir diğerinden ayrı olduğunu gösteren |
