Geçmiş

yüklem

"yüklem" teriminin İngilizce Türkçe Sözlükte anlamları : 7 sonuç

	Kategori	Türkçe	İngilizce
Common Usage
1	Yaygın Kullanım	yüklem	verb i.
General
2	Genel	yüklem	predicate i.
3	Genel	yüklem	predicator i.
Psychology
4	Psikoloji	yüklem	attribution i.
Linguistics
5	Dilbilim	yüklem	predicate i.
6	Dilbilim	yüklem	pred (predicate) kısalt.
7	Dilbilim	yüklem	pred. (predicate) kısalt.

"yüklem" teriminin diğer terimlerle kazandığı İngilizce Türkçe Sözlükte anlamları : 27 sonuç

	Kategori	Türkçe	İngilizce
General
1	Genel	genellikle özne ile yüklem arasına yan tümcelerin girdiği bir dilbilgisi yapısı	involution i.
2	Genel	yüklem olarak	predicatively zf.
Colloquial
3	Konuşma Dili	(yüklem olarak) o	him zm.
Informatics
4	Bilişim	yüklem mantığı	predicate logic i.
Psychology
5	Psikoloji	istikrarlı yüklem	stable attribution i.
6	Psikoloji	yüklem teorisi	attribution theory i.
Math
7	Matematik	yüklem derecesi	degree i.
Logic
8	Mantık	(aristoteles'e göre) cins, tanım, özellik ve ilinek yüklenebilen bir yüklem sınıfı	predicable [obsolete] i.
9	Mantık	yüklem ekleme	predication i.
10	Mantık	(bir terimi) yüklem haline getirmek	predicate f.
11	Mantık	özne, yüklem ve bağdan oluşan ve tek yargı bildiren (önerme)	categorial s.
12	Mantık	özne, yüklem ve bağdan oluşan ve tek yargı bildiren (önerme)	categoric s.
13	Mantık	özne, yüklem ve bağdan oluşan ve tek yargı bildiren (önerme)	categorical s.
Linguistics
14	Dilbilim	mantıksal önermede hem özne hem de yüklem olarak tek başına kullanılabilen terim	categorem i.
15	Dilbilim	mantıksal önermede hem özne hem de yüklem olarak tek başına kullanılabilen terim	categoreme i.
16	Dilbilim	bir adlı yüklem	one place predicate i.
17	Dilbilim	öznesi yüklem öbeğinde olma	unaccusative i.
18	Dilbilim	özne-yüklem uyumsuzluğu	subject-verb disagreement i.
19	Dilbilim	kendinden sonra gelen işlev sözcüğü ile beraber cümlede yüklem oluşturan fiil	catenative auxiliary i.
20	Dilbilim	kendinden sonra gelen işlev sözcüğü ile beraber cümlede yüklem oluşturan fiil	catenative verb i.
21	Dilbilim	özne ile yüklem arasına yan tümcelerin girdiği bir dilbilgisel yapı	involution i.
22	Dilbilim	yüklem konumundaki sıfat	predicate adjective i.
23	Dilbilim	yüklem konumundaki isim	predicate nominative i.
24	Dilbilim	hem özne hem de yüklem olarak tek başına kullanılabilen bir ifade türü	substantive i.
25	Dilbilim	mantıksal önermede hem özne hem de yüklem olarak tek başına kullanılabilen	categorematic s.
Philosophy
26	Felsefe	özne, yüklem ve bağdan oluşup tek yargı bildirme	categoricalness i.
27	Felsefe	aristotelesçi kategoriler arasında sınıflandırılamayan yüklem	transcendent i.