History

itham

Meanings of "itham" in English Turkish Dictionary : 29 result(s)

	Category	Turkish	English
Common Usage
1	Common Usage	itham	accusing n.
2	Common Usage	itham	accusation n.
General
3	General	itham	imputation n.
4	General	itham	impeachment n.
5	General	itham	charging n.
6	General	itham	delation n.
7	General	itham	indictment n.
8	General	itham	allegation n.
9	General	itham	inculpation n.
10	General	itham	denunciation n.
11	General	itham	charge n.
12	General	itham	accusal n.
Trade/Economic
13	Trade/Economic	itham	accusal n.
14	Trade/Economic	itham	accusation n.
Law
15	Law	itham	accusal n.
16	Law	itham	fault n.
17	Law	itham	delation n.
18	Law	itham	official written accusation n.
19	Law	itham	clamor n.
20	Law	itham	accusation n.
21	Law	itham	bill of indictment n.
22	Law	itham	charging n.
23	Law	itham	imputation n.
24	Law	itham	incrimination n.
25	Law	itham	clamour n.
26	Law	itham	impeachment n.
27	Law	itham	impeach [obsolete] n.
Archaic
28	Archaic	itham	impression n.
Slang
29	Slang	itham	beef n.

Meanings of "itham" with other terms in English Turkish Dictionary : 130 result(s)

	Category	Turkish	English
Common Usage
1	Common Usage	itham etmek	accuse v.
General
2	General	itham etme	excoriating n.
3	General	itham etme	accusation n.
4	General	itham eden	accuser n.
5	General	itham edilemezlik	unimpeachability n.
6	General	kişinin kendi kendini itham etmesi	self-indictment n.
7	General	üstü kapalı/dile getirilmemiş itham	unspoken accusation n.
8	General	üstü kapalı/dile getirilmemiş itham	veiled accusation n.
9	General	itham etme	accusal n.
10	General	itham eden kimse	charger n.
11	General	itham eden kimse	appeacher [obsolete] n.
12	General	itham eden	denouncer n.
13	General	itham eden şey	ill n.
14	General	itham edilebilirlik	imputableness n.
15	General	ağır itham	diatribe n.
16	General	kendini itham etme	self-delation n.
17	General	asılsız itham	surmise [obsolete] n.
18	General	itham etmek	accuse v.
19	General	itham etmek	allege v.
20	General	itham etmek	impeach v.
21	General	itham etmek	indict v.
22	General	itham etmek	criminate v.
23	General	itham etmek	delate v.
24	General	ile itham etmek	be accused in v.
25	General	itham etmek	impute v.
26	General	itham etmek	charge with v.
27	General	itham etmek	accriminate v.
28	General	itham etmek	task v.
29	General	itham etmek	tax v.
30	General	itham etmek	challenge [obsolete] v.
31	General	itham etmek	note [obsolete] v.
32	General	itham etmek	trounce [scottish] v.
33	General	itham etmek	attach [obsolete] v.
34	General	itham etmek	object [obsolete] v.
35	General	itham etmek	imply v.
36	General	itham etmek	insimulate [obsolete] v.
37	General	itham etmek	dite [obsolete] v.
38	General	itham etmek	inculp v.
39	General	itham etmek	peach [obsolete] v.
40	General	(mahkeme öncesi) itham etmek	precondemn v.
41	General	(bir kimse veya şeyi) itham etmek	stamp v.
42	General	itham edilmiş	excoriated adj.
43	General	itham edici	denunciatory adj.
44	General	hakkında herhangi bir suçlama veya itham bulunmayan	sackless adj.
45	General	itham edici	imputative adj.
46	General	itham edici	accusatory adj.
47	General	itham eden	accusatory adj.
48	General	itham edici	accusatorial adj.
49	General	itham edilmeyen	unaccused adj.
50	General	itham eden	denunciative adj.
51	General	itham ederek	accusatorially adv.
52	General	itham edilebilir bir şekilde	imputably adv.
Phrasals
53	Phrasals	itham etmek	lay on v.
54	Phrasals	açıkça/alenen olmakla suçlamak/itham etmek	denounce (one) as (something) v.
55	Phrasals	açıkça/alenen olmakla suçlamak/itham etmek	denounce someone as something v.
56	Phrasals	olmakla itham etmek	condemn (someone or something) as (something) v.
57	Phrasals	olmakla itham etmek	condemn someone as something v.
58	Phrasals	(birini ya da bir şeyi bir şeyle) itham etmek	condemn (someone or something) as (something) v.
59	Phrasals	(birini ya da bir şeyi bir şeyle) itham etmek	condemn (someone or something) for (something) v.
60	Phrasals	birini bir şeyle itham etmek	condemn someone as something v.
61	Phrasals	birini bir şeyle itham etmek	condemn someone for something v.
62	Phrasals	birini bir şey olmakla itham etmek	denounce someone as something v.
63	Phrasals	(birini bir şeyle) itham etmek	accuse (one) of (something) v.
64	Phrasals	birini bir şeyle itham etmek	charge someone with something v.
65	Phrasals	olmakla itham etmek	condemn as v.
66	Phrasals	ile itham etmek	condemn for v.
67	Phrasals	(birini bir şeyle) itham etmek	denounce (one) for (something) v.
68	Phrasals	olmakla suçlamak/itham etmek	denounce as v.
69	Phrasals	ile itham etmek	denounce for v.
Colloquial
70	Colloquial	itham ederek eleştirmek	bash v.
Idioms
71	Idioms	itham edilmek	lie on the head of v.
Trade/Economic
72	Trade/Economic	itham etmek	accuse v.
Law
73	Law	itham eden	accusant n.
74	Law	itham etme	accusement [obsolete] n.
75	Law	mukabil itham	recrimination n.
76	Law	boşanma davasında davacının da aynı oranda suçlu olduğunu ifade eden karşı itham	recrimination n.
77	Law	yeniden itham etme	reindictment n.
78	Law	asılsız itham	false charge n.
79	Law	itham edilen suç	alleged offence n.
80	Law	itham davası işlemleri	impeachment proceedings n.
81	Law	itham eden	accuser n.
82	Law	itham eden	delator n.
83	Law	itham etme	charging n.
84	Law	karşıt itham	counteraccusation n.
85	Law	karşı itham	counteraccusation n.
86	Law	karşılıklı itham	recrimination n.
87	Law	karşılıklı itham	reciprocal accusation n.
88	Law	karşıt itham	countercharge n.
89	Law	kendi kendini itham etmeme ayrıcalığı (susma hakkı)	privilege against self-incrimination n.
90	Law	kendi kendini itham etmeme ayrıcalığı (susma hakkı)	freedom from self-incrimination n.
91	Law	kötü niyetli itham	malicious accusation n.
92	Law	memurun itham edilmesi	impeachment n.
93	Law	mukabil itham	countercharge n.
94	Law	mukabil itham	counteraccusation n.
95	Law	verdiği ifadeyi baz olarak tanığı itham etme	impeachment of witness n.
96	Law	yalan şahitlik suçlamasıyla itham	impeach n.
97	Law	(mahkeme kararı uygulanmadan önce) alenen asi olarak itham etme	denunciation [scotland] n.
98	Law	itham eden kimse	impeacher n.
99	Law	aldatma ile itham edilen müşterek davalı	corespondent n.
100	Law	aldatma ile itham edilen müşterek davalı	co-respondent n.
101	Law	yeniden itham etmek	reindict v.
102	Law	bir suçla itham etmek	impeach v.
103	Law	itham etmek	incriminate v.
104	Law	itham etmek	emplead v.
105	Law	itham etmek	retare v.
106	Law	itham etmek	allege v.
107	Law	itham etmek	rectare v.
108	Law	itham etmek	fault v.
109	Law	itham etmek	delate v.
110	Law	itham etmek	impute v.
111	Law	itham etmek	adjudge v.
112	Law	itham etmek	indict v.
113	Law	itham etmek	attaint v.
114	Law	itham etmek	impeach v.
115	Law	itham etmek	inculpate v.
116	Law	ile itham etmek	charge with v.
117	Law	itham etmek	accuse v.
118	Law	memuru itham etmek	impeach v.
119	Law	itham etmek	endict v.
120	Law	itham edici	accusatorial adj.
121	Law	itham edilen	accused adj.
122	Law	itham edilmeyen	uncharged adj.
123	Law	itham ederek	accusatorially adv.
Politics
124	Politics	ikinci dünya savaşı'nın sonlarından itibaren fransa'nın almanya tarafından işgali esnasında (1941-44) işgalciyle işbirliği yapmakla itham edilen aydın ve siyasetçilerin kamusal hayattan tasfiyesi	epuration n.
125	Politics	komünistlikle itham etmek	redbait v.
126	Politics	itham etmek	charge v.
Archaic
127	Archaic	kanun maddesine dayanarak itham etmek	article v.
128	Archaic	itham etmek	endict v.
129	Archaic	itham etmek	implead v.
130	Archaic	itham edilebilir	imputable adj.